"Assalaamu 'Alaik Ya Bintar-Rosuul..!" (salam kawilujengan kangge anjeun, heh putri Rasul ..!)
"Alaikas-Salam ..!" (salam kawilujengan oge keur anjeun...!) Waler Siti Fatimah nu aya di lebet bumi, tuluy naros deui: "Man 'Alal Baab..?" (Saha eta ?).
"Jisim abdi sun ! Bilal bin Robahah, Muadzinur-Rasul..." waler Bilal bin Robahah ngajelaskeun identitas dirina, bari tuluy ngajelaskeun naon pamaksadanana:"Jisim abdi teh dipiwarang ku Rosulullah S.A.W. kangge nyandak pecut onta nu biasa diangge ku Rosulullah...sun !"
"Maa Yashna'u Abii Bil Qadliib...Ya Mu'adzinur-Rasul ?" (seja naon nu bade dilakukeun ku Bapa kami kana eta pecut ...heh tukang adzan Rasul ?). Siti Fatimah naros deui ka Bilal.
"Aya diantawis Shohabat nu nungtut ka Rosulullah ku lantaran eta pecut ...nun ". waler Bilal.
"Subhanalloh..!' jerit siti Fatimah ti lebet. "Saha jalmina atuh meni tega-tega teuing, dugi ka bade mecut Rosulullah nu nuju udzur kitu.....?" .taros siti fatimah semu nga naha-naha bari nalangsa da kakuping soantenna dareuda, bari ngasongkeun eta pecut nu disuhunkeun ku Bilal luyu areng pamundut Rasulullah S.A.W..
Ditaros kitu, Bilal teu ngawaler anjeunna nampi eta pecut, tuluy dicandak ka payuneun Rasulullah S.A.W. barang tos dopayuneun Rasulullah S.A.W. tuluy Bilal nyanggakeun eta pecut, lajeng Rosulullah S.A.W. nampi eta pecut nu saterasna dipasihkeun eta pecut teh ka Ukasyah nu seja nungtut ka Anjeunna.
***
Sarengsena nampi eta pecut, tuluy Ukasyah nyaketan ka Rasulullah S.A.W. seja ngaheumbat eta pecut kana salirana Rosulullah S.A.W. tapi teu kebat, da aya dua Shohabat nu ngahalangan bari ngabedega dipayuneun Ukasyah, bari kakuping salah saurangna nyarios:
"Heh ..Ukasyah !" walon eta shohabat nu teu aya lian eta shohabat teh, nyaeta Abu Kuhafah atanapi Abu Bakar Ash-Shidiq. "Kami siap jadi gegenti Rasulullah S.A.W. pikeun dipecut ku anjeun, prak teunggeul awak kami sapuasna, ti batan anjeun kudu mecut panutan urang Rasulullah S.A.W."
'heueuh, jeung kami oge siap jadi badal Rosulullah S.A.W. pikeun dipecut ku anjeun...heh Ukasyah..! sok awak kami pecut ku anjeun sapuasna" Shohabat nu hiji deui nu ngadeg disagedengeun Abu Bakar Ash-Shidiq R.A. nu taya lian nyaeta Umar bin Khoththob R.A. nu sami siap nawiskeun jasa kangge badal tungtutan Ukasyah
Ningali nu ngahalangan jeung nawarkeun diri pikeun jadi badal kana tungtutanana Ukasyah teu ngajawab. kaayaan mingkin harengheng bae, ku tingkarecewisna para Shohabat nu pinuh rasa keuheul ka Ukasyah nu tetep mawa karepna nungtut Rosululallah S.A.W. Jep Kaayaan jempling deui, sabab kakuping Rasulullah S.A.W. ngadawuh:
"Diuk anjeun, heh Ash-shidiq ...! oge anjeun heh Al-Faruq ! sok diuk deui ulah ngahalangan kana karep Ukasyah, katarima pisan babakti anjeun duaan ku kami, tapi ayeunamah sok anjeun duaan cicing, keun antep Ukasyah ngalakukeun karepna nungtut Kami ..kana tingkah nu geus dilakukeun ku kami ka manehna, ...."
Dikitukeun ku Rasulullah S.A.W. Abu Bakar Ash-Shidiq R.A. sareng Umar bin Khoththob R.A. caralik deui nurut tutumut kana parentah Rasulullah S.A.W. ngan beres duanana caralik, diantara shohabat aya nu nagdeg deui, bari tuluy nyarios ka Ukasyah:
"Heh Ukasyah !....pecut bae awak kami ! sok bae najan nepi ka kaluarna getih ti awak kami dipecut ku anjeun Ukasyah kami ikhlas, kami ridho, asal ulah Rasulullah S.A.W. nu dipecutna...sok Ukasyah ! kami siap jadi badalna.....hayu prak geura pecut awak kami...". walon eta shohabat nu teu aya lian eta SHohabat teh nyaeta Sayydinina Ali bin ABi Thalib R.A., anjeunna bari ngajagragkeun awakna dihareupeun Ukasyah, kalayan posisi nu siap di pecut. ningal kaayan kitu, Ukasyah mugen, semu nolak, kalayan tetep nyekel karepna nu mimiti, nu hamo bisa diongget-ongget, yen nu kudu dipecut ku manehna teh tetep kudu Rasulullah S.A.W. ningali kaayaan kitu kakuping Rasulullah S.A.W. ngadawuh:
"Heh Ali anak paman kami Abi Thalib oge minantu kami ! diuk anjeun, keun antep urang tedunan kahayang Ukasyah, kami rela kami ridho da kami nu menta pikeun ditungut kana sagala lengkah aniaya ka manehna....sok diuk anjeun Ali ....!"
Dicariosan kitu ku Rasulullah S.A.W. sayyidina Ali nurut teras calik dina posisi awal anjeunna tadi. beres kitu sayyidina Ali calik, gajleng teh aya dua shahabat nu ngahalangan kana lengkahna Ukasyah nu seja ngaheumbatkeun eta pecut ka salirana Rasulullah, dua shahabat eta teu aya sanes, nyaeta dua putu Rasulullah S.A.W. sayyidina Hasan R.A. sareng sayyidina Husein R.A. ampir bareng duanana nyarios:
"Heh Ukasyah ! anjeun pasti apal saha kami, kami duaan teh putuna Rasulullah S.A.W. hartina mun seug anjeun mecut kami duaan, sarua jeung anjeun mecut Rasulullah S.A.W. ku kituna, prak pecut kami duaan, minangka badal Rasulullah S.A.W. nu ku anjeun ditungtut..."
Atuh ngarandeg deui bae lengkah Ukasyah teh, ngan acan oge Ukasyah ngajawab. Ka kuping Rasulullah S.A.W. ngadawuh: "Uq'udaa Yaa Qurrotul 'Ainii...!" (Dariuk anjeun ! he Buah soca mustika ati ...kami ...!). kituna teh Kanjeng Nabi S.A.W. bari nyakeutan ka dua putuna , lajeng kadua putuna teh dipiwarang calik. beres nyalikkeun kadua putuna, lajeng Rasulullah S.A.W nyaketan Ukasyah, tuluy ngadawuh:
"Idhrib in kunta dhooriban....!" (prak teunggeul kami ! ku sabab kami geus neunggeul anjeun..).
Dikitukeun ku Rasulullah S.A.W. Ukasyah ngajawab: "Ya Rasulullah ! jisim abdi harita nuju dipecut ku salira dina kaayaan buligir tanpa anggean nu ngahalangan....".
"Nya sok....lamun kitu prak pecut kami oge, sarua kudu dina kaayaan buligir ..." dawuh Kanjeng Nabi S.A.W. bari teras muka raksukanana ...janten salirana katingali ku sadayana para shohabat kaasup Ukasyah.
Ningal kaayaan kitu, atuh para Shohabat, tingjarerit, ting gorowok: "Ukasyah...! anjeun tega-tega teuing....!'.....anjeun kejem....naha anjeun teh tega mecut jungjunan anjeun oge jungjunan urang sadayana....enggeus ..Ukasyah....ulah diteruskeun ..! " kitu ting jorowokna para shohabat ka Ukasyah supaya ngeureunan karepna dina nungtut Rasulullah S.A.W.....(HANCA).
Caag
Subang, 22042010
){kind=link}
0 Comments