Napak Sancang ku Dzikir Nu Salah

Kacarioskeun aya saurang Darwis (sebutan pikeun ahli sufi di wewengkon nagri Turki) anjeunna ahli kaidah ti madzhab nu kacida pisan nyepeng tata laku syaré'at nu kuat. 

 Hiji mangsa anjeunna nuju ngayakeun lalampahan, barang keur anteng leumpang, hawar-hawar kadéngé aya sora nu keur dzikir dipeuntaseun walungan.

Terus didédéngékeun, atra pisan bacaan dzikir téh kaluar pisan ti kaidah bacaan nu sabenerna miturut pamadegan éta Darwis,

"Ieu kudu dibenerkeun," Gerendengna, "Yaa-Huu kalah dibaca Uyaa-Hu, percuma pisan haben dibaca gé ari salah mah, moal aya manfaatna, karunya teuing, wajib dibenerkeun kaya kieu mah."

Geus kitu mah anjeunna kokotéténgan néangan parahu pikeun meuntas éta walungan, nuju ka sumber sora nu keur dzikir.

Nya teu burung manggih ogé parahu téh, teu talangké Anjeunna tumpak kana parahu, laju diwelah "Geuleuyeung!" parahu téh ngageuleuyeung nuju ka tempat sumber sora nu dzikir téa.

Kocapkeun parahu geus nepi ka peuntas, laju éta Darwis hanjat ka darat terus leumpang ngadeukeutan sumber sora nu dzikir, barang geus deukeut ka sampak aya hiji saung nu pinuh ku eurih dijerona aya hiji Jalma nu keur anteng Dzikir, khusyu' dibarung ku oyagna awak éta jalma nuturkeun wirahma bacaan Dzikir, éstu katingali nikmatna.

Ningali kitu, Darwis teu paduli ngaganggu nu keur ngarasakeun nikmatna Dzikir, langsung bae éta jalma téh ditoél ku Darwis, bari pok Darwis nyarita,

"Ki Silah! Hampura saacanna, kuring ngaganggu anjeun nu keur Dzikir, hampura pisan."

 Dikitukeun ku Darwis, nya si éta jalma téh langsung ngeureunkeum dzikirna, bari ngalieuk ningali ka éta Darwis,

"Oh mangga, aya pikersaeun naon? " Éta jalma nanya, euweuh riuk-riuk asa diganggu keur nikmat Dzikir, tetep rengkuh ngahormat ka éta Darwis.

"Hampura éta bacaan Dzikir nu ku anjeun dibaca téh salah, lain U-Yaa-Hu tapi nu bener mah Yaa Huu, hampura nya, benerkeun bacaanana, hanas geus loba dibaca tapi salah, atuh moal aya gunana." Ceuk éta Darwis ngajelaskeun.

"Muhun haturnuhun , katampi pisan piwejang sareng pangéling-ngélingna." Walon éta jalma.

"Sok ayeuna mah teruskeun deui Dzikirna, tapi omat sing bener." Ceuk éta Darwis deui, ngawawadianan ka éta Jalma.

Réngsé kitu mah éta Darwis pamitan ninggalkeun éta jalma, laju deui numpak parahu meuntas seja ngalanjutkeun lalampahan. Bari dina haténa reueus ku diri geus ngalelempeng nu salah bacaan Dzikir,

"Mun seug apal rusiahna éta bacaan Yaa Huu mun terus haben dibaca bari khusyu', bisa-bisa napak sancang, bisa leumpang di luhur cai, ngan nyaéta kuring acan purun baé ngamalkeunana," Gerendengna éta Darwis bari terus ngawelah parahu.

Barang ditengah-tengah walungan, kadéngé deui sora jalma nu tadi Dzikir, ngan bacaanana salah deui baé, atuh Darwis téh rada kesel haté ngadéngéna.

Ngan aya nu anéh sabab éta sora Dzikir bet siga nu ngadeukeutan, panasaran dilieuk, Darwis olohok campur ta'ajub, sabab jalma nu tadi ditegor salah bacaan Dzikirna, keur leumpang di luhur cai nyampeurkeun ka Darwis nu aya dina parahu. Barang geus deukeut,

"Punten pisan, badé naroskeun bacaan dzikir nu tadi nu diucapkeun ku salira, abdi hilap deui."

 Ditanya kitu éta Darwis teu langsung ngajawab, ukur olohok ngembang kadu ta'ajub ku éta kajadian, bari manahna isin, ku kalakuanana, nu masih reueus ku diri, asa pangbenerna.

Walloohu A'lam bish Showaab.

Caaag.